કાન્તિલાલ 'કાતિલ'

કાન્તિલાલ 'કાતિલ'

Monday, December 22, 2014

ગટર ઊભરાણી


ગંધાતી ગંધાતી બાસ બધે ફેલાણી
‘ભાઈ ’કઈનઅ બોલાયો જારે ગટર ઊભરાણી.
નાક દબાવી રાંધી રાંધી ગોરાણી સલવાણી.
ઠેઠ લઇ જઈ રસોડામ જારે ગટર ઊભરાણી.



‘આપજો માયબાપ ’ કહીન માંગતો’તો વાળુ,
ઢેફાં જીમ ઈ ફેંકતી’તી ન મોઢું કરતી કાળું,
ખિસકોલી જીમ થોરના છીંડે ભેરવાણી.
ઠેઠ લઇ જઈ રસોડામ જારે ગટર ઊભરાણી.

હાથ કાઢી બતાયું, ટોટા, હાડકાં ન ઈંડું,
મલકાતું’તું મોં ઈનું સ્યમ થઇ જ્યું મીંડું !
કાળી મેંશ ગંદકી પફ પાવડરે છંટાણી,
ઠેઠ લઇ જઈ રસોડામ જારે ગટર ઊભરાણી..

ધરમ કરમની વાત જાવા દો,
માણસની વળી જાત જાવા દો,
આભડછેટનું કચરું રહેવા દો,
પાણી ન ચોક્ખું જાવા દો,
કીધું મોઢામોઢ પણ ઈન નો હમજાણી,
ઠેઠ લઇ જઈ રસોડામ જારે ગટર ઊભરાણી.

No comments:

Post a Comment